Γκέοργκ Τρακλ, ένα καταραμένος ποιητής ετών 27

Όταν ο Γκέοργκ Τρακλ γεννήθηκε στο Ζάλτσμπουργκ στις 3 Φεβρουαρίου 1887, ανοίγονταν  μπροστά του μια ιδιαίτερα πλούσια σε υλικά αγαθά παιδική ηλικία. Ο πατέρας του, Τομπίας Τρακλ, Γερμανός ουγγρικής καταγωγής, κατόρθωσε να αποκτήσει ως έμπορος σιδήρου υλική ευημερία και κοινωνική αναγνώριση. Για τη μητέρα του, Μαρία Τρακλ, με καταγωγή από τη Βοημία, αυτός ήταν ο δεύτερος γάμος.

Ο Γκέοργκ μεγάλωσε με πέντε ακόμη αδέλφια. Για τους γονείς του υπάρχουν λίγα διαθέσιμα στοιχεία, ωστόσο είναι σίγουρο, πως ο πατέρας του, ίσως και εξαιτίας της δουλειάς του, ελάχιστα ήταν παρών στην οικιακή καθημερινότητα, ενώ η μητέρα του, μάλλον απόμακρη, ασχολείτο με την συλλογή από αντίκες έχοντας μετατρέψει αρκετά δωμάτια του σπιτιού σε ιδιωτικό και απρόσιτο για τα παιδιά μουσείο, όπου περνούσε κλεισμένη πολλές ώρες, είχε δε αναθέσει την ανατροφή των παιδιών της σε μια γκουβερνάντα. Για τη Μαρία Τρακλ είναι βέβαιο, ότι έκανε χρήση οπιούχων προσπαθώντας να αντιμετωπίσει μ’ αυτά την κατάθλιψη, από την οποία έπασχε. Χαρακτηριστικό ίσως για την διαμόρφωση της προσωπικότητας του είναι το γεγονός, πως ενώ είχε μυηθεί στο προτεσταντικό θρήσκευμα, παρακολουθούσε μαθήματα καθολικής κατήχησης, γιατί η μητέρα του ήταν καθολική. Όπως διαφαίνεται από κάποιες πηγές, η μετέπειτα σχέση του με τη μητέρα του είναι ιδιαίτερα αρνητικά φορτισμένη. Ταυτόχρονα είναι εξακριβωμένο, ότι διατηρούσε ερωτικές σχέσεις με την αδελφή του Γκρετλ – την μόνη γυναίκα που υπήρξε ερωτικά στη ζωή του. Αξίζει να αναφερθεί σ’ αυτό το σημείο, πως ο Τρακλ δεν έχει γράψει ποτέ κάποιο ερωτικό ποίημα, καθώς και το γεγονός της αυτοκτονίας της Γκρετλ  λίγο καιρό μετά το θάνατό του. 
Ο Τρακλ ήταν μέτριος μαθητής και αφού δεν κατόρθωσε να ολοκληρώσει το Γυμνάσιο παρά τις επανειλημμένες  προσπάθειες, στράφηκε στο επάγγελμα του φαρμακοποιού, το μόνο που δεν απαιτούσε εκείνη την εποχή Απολυτήριο, παρά τις αρχικές αντιρρήσεις του πατέρα του, μια και είχε ήδη εκδηλωθεί η τάση χρήσης εθιστικών ουσιών στον νεαρό Γκέοργκ. Κατά τη διάρκεια της τρίχρονης προκαταρτικής πρακτικής εξάσκησης του σε φαρμακείο του Ζάλτσμπουργκ, συνέγραψε τα μονόπρακτα ‘’Η ημέρα των νεκρών‘’ και ‘’Fata Morgana‘’ που παρουσιάστηκαν στο Δημοτικό Θέατρο της πόλης. Και τα δυο αυτά έργα καταστράφηκαν αργότερα από τον ίδιο.
Η εμφάνιση του στην ποίηση γίνεται στη Βιέννη, τη χρονική περίοδο των σπουδών του (1908-1910), με μια συλλογή πενήντα ποιημάτων. Ο ίδιος ο Τρακλ αναγνωρίζει αργότερα από το σύνολο αυτού του έργου μόνο δυο ποιήματα. Μετά το πέρας των σπουδών του και την εκπλήρωση μονοετούς (1910 -1911) εθελοντικής στρατιωτικής θητείας διατελεί ως υποψήφιος για την θέση του στρατιωτικού  φαρμακοποιού.
Κατόπιν ακολουθούν τα χρόνια της αστάθειας και των οικονομικών δυσκολιών. Αφού εργάζεται για ένα διάστημα στο ίδιο φαρμακείο που είχε κάνει την πρακτική του εξάσκηση, προσπαθεί να ενταχθεί στην μάχιμη υπηρεσία του στρατού – επιθυμία που στέφεται τελικά με επιτυχία την 1 Οκτωβρίου 1912. Στις 30 Οκτωβρίου του ίδιου έτους ζητά ωστόσο  να επανέλθει στα μετόπισθεν. 
Επιχειρεί πολυάριθμες προσπάθειες να προσληφθεί σε διάφορα υπουργεία της Βιέννης. Σε δυο από αυτές προσλαμβάνεται πραγματικά – την πρώτη θέση την εγκαταλείπει εντός λίγων ωρών. Με τη βοήθεια φίλων προσπαθεί να προσληφθεί στην φαρμακευτική υπηρεσία του στρατού στην Αλβανία και ζητά πληροφορίες για την δυνατότητα να εργαστεί ως Αυστριακός φαρμακοποιός στην Ολλανδική Ινδία. Οι 20.000 κορώνες, δωρεά του Ιδρύματος Βίττγκενσταϊν, έρχονται λίγο πριν το ξέσπασμα του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου. Η χαρά για την έκδοση της συλλογής ‘’Ποιήματα‘’ (1913 ) και η προσδοκία της  δεύτερης συλλογής  ‘’Ο Σεμπάστιαν στο Όνειρο‘’ (1915) – την οποία δεν επέζησε να δει- είναι τα μοναδικά γεγονότα που ρίχνουν για λίγο φως στην μαυρίλα αυτών των χρόνων. 
Καθοριστικής σημασίας  για τον Τρακλ ήταν  η δυνατότητα να βρίσκει καταφυγή στο σπίτι  του φίλου του Ludwig von Ficker στο Ίννσμπρουκ , ο οποίος συνέχισε την δημοσίευση των  ποιημάτων του στο περιοδικό που εξέδιδε. Κατά την διάρκεια των δυο τελευταίων χρόνων της ζωής του γνωρίζει και διατηρεί φιλικές σχέσεις με τους Karl Kraus , Oskar Kokoschka, Else Lasker – Schüler και άλλους διανοούμενους της εποχής.
Στις 24 Αυγούστου 1914 ο Τρακλ αναχωρεί για το μέτωπο με την ιδιότητα του φαρμακοποιού. Μετά την μάχη στο Grodek, όπου έπρεπε να νοσηλεύσει ενενήντα βαριά τραυματίες σε ένα αχυρώνα, εξέφρασε, όπως και κατά περιόδους στο παρελθόν, αυτοκτονικές σκέψεις. Οι σύντροφοι του απέτρεψαν με τη βία το μοιραίο. Μεταφέρθηκε στο νοσοκομείου του Κράκαου, όπου το βράδυ της 3ης Νοεμβρίου 1914 πέθανε από υπερβολική δόση κοκαΐνης. Δεν μπορεί με βεβαιότητα να εξακριβωθεί, αν είχε επιδιώξει ο ίδιος τον θάνατό του, καθώς υπήρξε από πολύ νωρίς εθισμένος σε ναρκωτικές ουσίες  και είναι γνωστές αρκετές περιπτώσεις  ιογενών δηλητηριάσεών του.
Το έτος 1925 έγινε διακομιδή των λειψάνων του από τον φίλο του Ludwig von Ficker στο κοιμητήριο του Ίννσμπρουκ. Ο Γκέοργκ Τρακλ αναπαύεται έκτοτε στην περιοχή αυτή του Τιρόλου που υπήρξε γι’  αυτόν κάτι παραπάνω κι από πατρίδα.      

Πηγή: vakxikon.gr